Turkije, Syrië en Jordanië

foto's: http://picasaweb.google.com/Gofrenay/ChinareisPartII#

Beste lezers,

De mutsen, handschoenen, goed-gevoerde winterjassen liggen inmiddels
diep in de kofferbak naast de jeu-de-boules-set; de afgelopen twee
weken voldeed een T-shirtje en soms zelfs een korte broek in het
zwoele Midden Oosten. Vanaf Ankara zijn wij binnendoor naar
Cappadochia gereden, via een prachtige route (waar we overigens de
helft van hebben gezien omdat we de laatste twee uur in het donker
reden) kwamen we aan in bij dit merkwaardige landschap. Uit grote
krijt-rotsen zijn hele steden uitgesneden, in dit gebied hebben we de
volgende dag een mooie off-track-hike gedaan met een stel Franzosen en
wat rond gereden. Op naar Adana! Tijd om Henk op te halen die met ons
mee zou reizen door Syrie en Jordanie. Om daar te komen (zo'n 200 km
van Cappadochia) verlieten wij de verharde weg en kozen wij voor het
stijle blubberpad de heuvels in; dit was de eerste echte test voor de
auto en die heeft ie perfect doorstaan! Glibberend en onder de modderkwamen wij door kleine dorpjes waar vreemdelingen zoals wij een
bezienswaardigheid zijn, maar de mensen zijn overal wel erg
vriendelijk en ontvangen ons met open armen.

Nu zal ik de pen geven aan onze gast-redacteur Sebastiaan Tholenaar,
bij velen beter bekend als Henkie! Henk kennen wij allemaal uit
Nieuw-Zeeland, sindsdien komt hij regelmatig invliegen op de meest
exotische bestemmingen, waar wij ook mogen wezen. Zo ook nu weer; het
Midden-Oosten was zijn volgende prooi. Hij zal jullie zijn vakantie nu
beschrijven, hier issie.......(tromgeroffel): Henk!

Het leek mij natuurlijk ontzettend leuk om een korte tijd mee te reizen. Aangezien ik niet meer studeer kon ik helaas niet langer dan 2 weken mee.

In januari werden de vliegtickets geboekt en 20 februari was de dag dat ik me voor korte tijd zou voegen bij de “mannen uit het noorden”. In het zuiden van Turkije (Adana) werd ik afgehaald door Jelle, Jelmer en Guus. Het viel me direct op dat Jelle de enige was met nog enig haar op zijn hoofd. Het was daarom ook niet raar dat Jelle en ik gedurende onze reis ook een kapper hebben bezocht.

Van Adana zijn we direct naar de Syrische hoofdstad Damascus gereden. Bij de grens werden we als een koning geholpen. Allereerst werd alle Turken en Syriërs gevraagd de auto aan de kant te zetten, zodat wij er door konden. Eenmaal bij de douane aangekomen konden wij direct doorrijden(Welcome to Syria), terwijl de rest de gehele auto binnenste buiten moest keren.

Ons hotel in Damascus was moeilijk te vinden. Een aantal taxichauffeurs deden verwoedde pogingen om ons naar de juiste locatie te leiden, echter ook zij konden ons hotel niet vinden.
Na een uurtje werd het hotel gevonden en zijn we meteen de stad in gegaan voor een drankje. De nachtportier gaf ons nog wel mee om voor 02.00 uur thuis te komen, anders bestond er de kans dat we voor een gesloten deur stonden. Tijdens het stappen hebben we een aantal Syriërs leren kennen, die ons meebrachten naar een aantal leuke tenten. Rond 03.00 uur kwamen we terug bij het hotel en….deur op slot. Schreeuwen, bellen en bonken bleek niet te werken, dus hadden we nog maar een plekje om te slapen…..de auto.

Rond 8 uur ’s ochtends ging eindelijk de deur open en konden we nog een paar uurtjes slapen. Vervolgens zijn we naar het centrum van Damascus gegaan. In Damascus zijn Jelle en ik nog even naar de kapper geweest en ik moet zeggen dat korte haar toch wel z’n voordelen heeft.

De volgende dag meteen doorgereden naar Jordanië. In de Jordaanse hoofdstad Amman heeft het ons drie uur gekost om de juiste richting te vinden naar de Dode Zee. De verkeersborden waren totaal niet te lezen (Arabisch) en plaatsnamen richting het zuiden werden totaal niet aangegeven. Ik weet niet hoe het ons gelukt is, maar uiteindelijk zijn we Amman uitgekomen. Vlakbij de dode zee kwamen ergens in de ‘middle of nowhere’ uit en leek het ons verstandig de juiste route te vragen. We kwamen uit bij een huisje waar we meteen werden uitgenodigd voor een kopje thee. Na een kopje thee kwam al snel het eten op tafel. De eigenaar was doof, dus communiceren ging via een plaatjesboek. Zijn vrouwen behandelde hij niet echt als een gentleman (hij maakte wat wegwerpgebaren van ‘wat moet je met vrouwen’), dus we voelden ons een klein beetje ongemakkelijk. Na het eten de dove man (en ook de vrouwen) bedankt en vervolgens weer op pad gegaan.

Bij de Dode Zee aangekomen zijn we uiteindelijk op zoek gegaan naar een kampeerplek. Onderweg kwamen we aardig wat tentenkampen tegen, echter we durfden onze tent niet op te zetten. We dachten nl dat de tenten langs de weg van Palestijnse vluchtelingen waren.(het bleken achteraf gewoon tenten van nomaden te zijn….wisten wij veel;-) Van een politieagent mochten we onze tent naast de politiepost zetten. Heel erg aardig natuurlijk. Na de tentjes te hebben opgezet, een kampvuur en chocolademelk met rum te hebben gemaakt kwam de politieagent nog een paar uurtjes bij ons zitten. De volgende dag hebben we nog wat koffie gedronken bij de politiepost en zijn we vervolgens doorgereden naar de Dode Zee. Dat was een bijzondere ervaring, aangezien je niet kunt zinken. Zonder enige moeite blijf je drijven. De Dode Zee is trouwens het laagst gelegen meer in de wereld.

Vervolgens zijn we weer doorgereden naar Petra. Even voor de mensen die houden van cultuur en geschiedenis: “The spectacular sandstone city of Petra was built in the 3rd century BC by the Nebataeans, who carved palaces, temples, tombs from the sandstone cliffs. From here, they commanded the trade routes from Damascus to Arabia.”

In Petra was het een grote opgave om een foto te maken zonder dat daar een toerist op stond (en dan heb ik het natuurlijk niet over ons zelf). Februari/ maart schijnt nog wel een goede periode te zijn om Petra te bezoeken. Twee maanden later schijnt het stadje bedolven te zijn onder de toeristen.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Aquaba. Aquaba ligt vlakbij Egypte, Israel en Saudie Arabie en ligt vlakbij de rode zee. In Aquaba hebben we gekampeerd en een mooie duik gemaakt. Jelmer was zo onder de indruk, dat hij aardig war zuurstof verbruikte. Na 55 min was de tank van Jelmer als eerste leeg en gingen we weer naar boven. Een uur later zaten we alweer in de auto richting Syrië. Vanaf deze dag sloeg het weer ook totaal om en reden we in de bergen met soms zicht van max. 5 meter.

In Syrië (Bosra) kwamen we uiteindelijk ’s avonds laat aan. Het idee was om net over de grens van Syrië te kamperen, maar door de enorme regen waren we genoodzaakt een hotel te zoeken. Toen we in Bosra aankwamen bleek uiteindelijk dat er maar één hotel was (5 sterren). De plaatselijke kruidenier heeft ons vervolgens naar een Frans/ Syrische weirdo/kunstenaar gebracht die in een circustent verbleef. Wij waren natuurlijk ontzetten blij dat we bij hem konden slapen. In Bosra hebben we het amfitheater en de oude Romeinse stad bekeken. Daarnaast nog een partij voetbal gespeeld tegen de lokale bevolking. Wij kregen versterking van een 7 jarig jongetje. Uiteindelijk speelden we met 5 man tegen 10 Syriërs. Na een uurtje hadden we helaas net aan verloren, maar goed, we speelden dan ook ‘uit’. Het was tijd om weer op pad te gaan, echter onze kleine vriend wilde niet dat we weggingen. Ik denk dat toen we weg reden de tranen van het jongetje rijkelijk vloeiden….

Vervolgens zijn we doorgegaan naar Palmyra. “The rose ancient ruins of Palmyra are one of the premier ancient sites in the Middle East, and for many travellers, the standout highlight of any visit to Syria.” Palmyra ligt in het gebied waar onze beschaving is ontstaan (Mesopotamie) en is dus een van de oudste steden van de wereld. De gehele dag door de oude opgravingen gelopen. Nog wel een potje jeu de boules gespeeld, wat natuurlijk bijzonder is voor de plaatselijke bevolking. Na een paar potjes moesten we al snel de ballen afstaan, aangezien de Syriërs ook wel eens een potje wilden jeu de boulen.

Tenslotte zijn we naar Aleppo (tweede stad van Srië) gegaan. In Aleppo hebben we een nachtje gecouchsurft. Helaas nog wel een wielklem gehad. Gelukkig is een wielklem in Syrie maar 5 euro, dus konden we weer snel verder. We hebben geslapen in het studenthuis van onze Syrische vrienden Abdul, Seib, Amdjad, Barra en nog wat andere mensen waarvan ik de naam vergeten ben. De avond was erg gezellig: veel gedronken, gezongen (zowel uit Nederland als uit Syrië), gedanst en gelachen.

Helaas moest ik de volgende dag weer afscheid nemen. Het was een ongelooflijke leuke trip. Veel succes verder jongens en ik geef de pen weer terug. Ik begreep dat ze inmiddels Iran hebben bereikt.

Groet Henk

Ps1 Ik ben altijd iets te lang van stof. Sorry voor diegene die halverwege zijn afgehaakt
Ps2 Ik verbaas me erover dat jullie nog geen spullen zijn vergeten of kwijtgeraakt gedurende jullie vakantie ;-)

------------------------------------
Dear Readers,

The hats, gloves, well-padded winter jackets are now
deep in the trunk alongside the jeu de boules set, the last two
weeks did a T-shirt and shorts even in the
sultry Middle East. From Ankara to us in through
Cappadochia drove through a beautiful route (for which we the
half because we have seen the last two hours in the dark
reason) we arrived in this strange landscape. From large
chalk-carved rocks are whole towns in this area, we have
next day a beautiful off-track hike done with a set Franzosen and
drove around. On to Adana! Henk time to get with us
them to travel through Syria and Jordan. To get there (about 200 km
of Cappadochia) we left the paved road and we chose the
blubberpad the steep hills, this was the first real test for the
car and that he has perfect pass! Slipping in the mud and we came through small villages where a foreigner like us
sight, but people everywhere are very
friendly and received us with open arms.

Now I give the pen to our guest editor Sebastian To Thole,
better known to many as Henkie! We all know from Henk
New Zealand, since it is flown regularly on the most
exotic destinations, we may accepted. So once again, the
Middle East was his next prey. He will leave you be now
describe here ission .......( drum roll): Henk!

It seemed like a natural very short time to travel. Since I could not study I unfortunately no longer than 2 weeks along.

In January, the airline tickets booked and February 20 was the day for a short time that I would join the "men from the North". In southern Turkey (Adana), I was met by Jelle, Jelmer and Guus. I noticed immediately that the only Jelle was still some hair on his head. It was therefore not strange that Jelle and I during our trip also visited a barber.

Adana we immediately drove to the Syrian capital Damascus. At the border we were helped as a king. First, all Turks, Syrians and asked the car to the side, so that we could by. Once arrived at the customs we could directly drive (Welcome to Syria), while the rest of the entire vehicle had to turn inside out.

Our hotel in Damascus was hard to find. Some taxi drivers were furious struggle for the right location for us to lead, however they could not find our hotel.
After an hour the hotel was found and we immediately went into town for a drink. The night porter gave us so bad for 02.00 hours to come home, otherwise there was the chance we stood for a closed door. During the steps we have some Syrians know who brought us to some nice tents. Around 03.00 hours we arrived back at the hotel. ... Door. Yelling, calling and banging was not working, so we had only one place to sleep ... .. the car.

Around 8 hours in the morning the door was finally open and we could have a few hours sleep. Then we went to the center of Damascus. In Damascus Jelle and I have to go to the hairdresser and I must say that her short surely has its advantages.

The next day immediately drove to Jordan. In the Jordanian capital Amman has cost us three hours to find the right direction to the Dead Sea. The signs were not at reading (Arabic) and place towards the south were declared total. I do not know how we did it, but finally we reached Amman. Near the Dead Sea were somewhere in the middle of nowhere, and we thought it prudent to ask the right route. We came out at a house where we were immediately invited for a cup of tea. After a cup of tea came quickly the food on the table. The owner was deaf, so communicating was through a picture book. Women are not really treated it like a gentleman (he made some gestures of disposable "what do you women"), so we felt a little uncomfortable. After dinner the deaf man (and women) still and then went on the road.

At the Dead Sea, we arrived finally started looking for a campsite. Along came what we like to tent camps, however, we dared not to set up our tent. Com We thought that the tents along the road were of Palestinian refugees. (It proved to be just tents of nomads to be .... We knew much ;-) From a policeman if we put our tent next to the police. Very nice course. After having set up tents, a campfire and hot chocolate with rum, the police have made a few hours to us. The next day we have some coffee at the police station and then we drove to the Dead Sea. That was a special experience, since you can not sink. Without any effort you stay afloat. The Dead Sea is also the lowest lake in the world.

Then we drove back to Petra. Even for people who love culture and history: "The spectacular sandstone city of Petra was built in the 3rd century BC by the Nebataeans, who carved palaces, temples, tombs from the sandstone cliffs. From here, they commanded the trade routes from Damascus to Arabia. "

In Petra was a major task for a picture without a tourist on it (and I am of course not our own). February / March still seems to be a good time to visit Petra. Two months later, the town seems to have been buried among tourists.

The next day we drove to Aquaba. Aquaba lies near Egypt, Israel and Saudi Arabia, close to the Red Sea. In Aquaba we camped and made a nice diving. Jelmer was so impressed that he'd confused oxygen consumed. After 55 min the first Jelmer tank empty and we went again. An hour later we were again in the car towards Syria. From this day hit total for the weather and we drove into the mountains with some vision of max 5 meter.

In Syria (Bosra) we finally arrived late at night to. The idea was to just over the border from Syria to camp, but by the massive rain we were forced to find a hotel. When we arrived in Bosra turned out that there was only one hotel (5 stars). The local grocer has us then to a French / Syrian weirdo / artist that feature in a circus tent stayed. We were naturally very happy that we could sleep with him. In Bosra, we have the amphitheater and the ancient Roman city views. Besides a lot played football against the local population. We got a 7 year old boy reinforcement. Eventually we played against 10 men with 5 Syrians. After an hour we had unfortunately just lost to, but well, we also played 'off'. It was time to get back on path, but our little friend did not want us leaving. I think that when we reason away the tears flowed abundantly from the boy ....

Then we proceed to Palmyra. "The pink ruins of ancient Palmyra are one of the premier sites in the ancient Middle East, and for many travelers, the standout highlight of any visit to Syria." Situated in the Palmyra area in which our civilization is created (Mesopotamia) and is one of the oldest cities in the world. The whole day walking through the old excavations. Still played a game of bowling, particularly of course for the local population. After a few games we had to quickly hand over the ball, sometimes because the Syrians want a game bocce.

Finally we went to Aleppo (second city of srie) gone. In Aleppo we gecouchsurft overnight. Unfortunately it had a wheel clamp. Fortunately, one clamped in Syria only 5 euros, so we could quickly go. We slept in the student house of our Syrian friends Abdul, SEIB, Amdjad, Barra and some other people whose name I forgot. The evening was very nice: much drinking, singing (both Netherlands and from Syria), danced and laughed.

Unfortunately I had the next day saying goodbye. It was an incredible fun trip. Good luck guys and I also give the pen back.

Greetings Henk

Ps I am surprised that you have not been forgotten or lost stuff ;-)