Tibet

-----------English Below--------

--- Foto's staan online!! :
http://picasaweb.google.nl/Gofrenay/ChinaReisDeelIII#

of

http://picasaweb.google.nl/Gofrenay en dan album: Chinareis Deel III
---------------------------


De afgelopen weken bevonden wij ons 4500 meter boven zeeniveau, op het 'dak van de wereld'. Dit bericht wordt vanuit Lhasa, de hoofdstad, geschreven en het is een klein wonder dat dat zo is; de afgelopen weken is onze radiateur (koelt de motor) tientallen keren uit zijn voegen geknald, vrijwel alle banden zijn vervangen, de auto startte vaak pas na een half uur proberen maar wonder boven wonder hebben we het gehaald! Eerlijk is wel, we zijn door de meest fantastische gebieden heen gekomen en hebben mooie dingen meegemaakt.

Vanaf Kashgar, in Xinjiang, reden wij door de woestijn naar Yecheng, het beginpunt van de beruchte road 219: 'Along this unpaved road many foreigners have died in the past' aldus de Lonely Planet. Gelukkig kon onze monteur in Kashgar ons verzekeren dat onze gerepareerde radiateur in ieder geen problemen op zou leveren, een zorg minder dus. Road 219 is ongeveer 2300 km lang en zo'n 1900 km daarvan is onverhard, het is de enige weg door West-Tibet en gaat langs de grenzen van Tajikistan, een klein stukje Afghanistan, Kashmir (India en Pakistan) en ten slotte langs Nepal. Onderweg zijn er om de zoveel honderd km wat dorpjes met enkele restaurantjes, vooral in leven gehouden door het drukken vrachtwagenverkeer op deze route, verder is het niemandsland. We probeerden ons zo goed mogelijk voor te bereiden op het meest risicovolle deel van de reis, veel voorraden (water en drinken), wat achteraf eigenlijk niet nodig was en een auto in topconditie. Onze gids had zich benoemd tot onze persoonlijke Buddha dus ons kon eigenlijk niets gebeuren, dachten we..

Na een overnachting in Yecheng begonnen we dan eindelijk te stijgen, na drie kwartier klimmen kwamen we erachter dat de radiateur zo lek was als een mandje, met pijn en moeite en vaak stoppen om 'm bij te vullen bereikten we het volgende stadje. De heren in Ku Di, het dorpje, stopten wat lijm op de gaten en zorgeloos reden wij verder. Helaas was het na een half uur weer raak en moesten we weer terug. De accute problemen met de radiateur kwamen door de hoogte: hierdoor gaat het water al op 85 graden koken en wordt de druk te groot, daardoor knalt het dus uit zijn voegen. Vervolgens kun je het apparaat dicht lassen, of als dat ter plaatse niet kan, stop je er gewoon wat lijm op: dan doet ie 't zeker weer voor anderhalf uur! Aangezien wij constant hoog op het plateau hebben wij 2300 km lang om het half uur gestopt om de motor te laten afkoelen, zo nodig de radiateur bij te vullen en hebben een verbluffende gemiddelde snelheid van hooguit 25 km/h bereikt. Genietend van de prachtige landschappen zaten we dus ook grotendeels met klamme handjes in de auto, hopende dat onze radiateur niet weer zou ontploffen.

Vanaf Ku Di gingen we verder naar 35 Mile City, de eerste pas was 4800 meter maar leverde geen problemen op. Onderweg werd er nog een haan uitgekozen voor de lunch en we kregen een cursus slachten van de lokale chef in het wegrestaurant. De volgende dag begon de route te worden wat we ervan hadden verwacht hadden: brede pistes met hier en daar wat karrensporen, de bestuurder mag zelf kiezen welk spoor hij zal volgen. Er is wel een weg, maar die is zo waardeloos dat offroad relaxter is. Het is of; de auto aan gort trillen en beuken op de gravel weg, of; redelijk rustig offroad rijden en af en toe plafondkoppen bij de bulten in het parcours. De route leidde ons door prachtige landschappen, geen boom te bekennen, hoge pieken, eindeloze vlaktes en we kwamen zelfs nog wat wild tegen onderweg; Tibetaanse geiten, vogeltjes, prachtig hier! Onderweg ontplofte de radiateur uiteraard weer regelmatig, ondanks alle stops, maar geduldig werd deze weer bijgevuld en hoopten we dat de lekken niet te groot zouden zijn zodat we gewoon door konden rijden.

's Avonds komen we aan in 'Death Valley', een dorpje met vijf huizen en we konden er gelukkig slapen. Slapen doet hier alleen niemand omdat het op 5000 meter hoogte ligt, heel comfortabel is dat niet. Onze gids had zich op dat moment al volledig overgegeven aan de hoogteziekte: boven de 4500 meter zei hij geen woord meer en met barstende hoofdpijn moest hij enkele keren overgeven. Een enkeling van ons drieen heeft ook alle symptomen van hoogteziekte gehad: door de benen zakken, niet kunnen slapen, koppijn, misselijk zijn, maar het bestaan van hoogteziekte werd in alle vormen ontkend; 'zal wel door de lange reis komen of iets verkeerds gegeten waarschijnlijk..'.

De volgende dag werd na weinig slaap de reis weer voortgezet. Door de kou en hoogte wilde de auto niet starten, maar gelukkig wisten ze daar wel wat trucjes voor: kokend water over de motor, dieselpompje, wat anti-vries in de luchtfilter en binnen een half uurtje loopt hij weer. De volgende dag hield de radiateur het wonder boven wonder goed maar hadden we door het slechte wegdek wel een lekke band, twee zelfs, maar gelukkig hadden we de ene al weer laten repareren.

's Avonds kwamen we aan in Ali, een van de grotere stadjes in West-Tibet, hier werd Guus zijn verjaardag gevierd en Ali overtrefte onze stoutste verwachtingen. Ok: het is wel een beetje moderner dan we hadden verwacht, jammer eigenlijk, maar ze hadden er wel een fantastische karaoke-bar! Zhang Yung, onze gids, nam de microfoon ter hand en zong meerdere nummers voor Guus zijn verjaardag, hij ging helemaal los, terwijl hij normaal voornamelijk slaapt en erg rustig is.

Vanaf Ali gaan we richting de vroegere hoofdstad van West Tibet: Zhanda. Er lag zowaar asfalt vanaf Ali maar om naar Zhanda te gaan moedten we van road 219 af. En dat hebben we geweten. Diepe blubberpaden met stijle afgronden ernaast, meerdere passen van 5000 meter en dat 180 km lang. De volgende morgen bezochten we het oude paleis, gelegen op een heuvel met mooie tempeltjes erbij. Ons werd verteld dat het nog maar 6 uurtjes was naar Mt. Kailash, de heiligste berg in Tibet, dus om een uurtje of drie reden wij die kant op. Helaas na een half rijden ontplofte de radiateur weer maar nu was hij echt op meerdere plekken lek. Als een gek reden we weer terug en 's avonds werd hij weer gelast. Ook Jelle's verjaardag werd hier 's avonds toepasselijk in de karaoke bar gevierd. Kleine barretjes met vrolijke drukke Tibetaanse deuntjes en alle mensen dansten in kringetjes, wij dus ook en vrijwel iedere tafel heeft een bediende die je bier bijschenkt in shotglaasjes. De mensen die we in dit soort kroegjes zijn tegengekomen kunnen overigens geen woord Engels, normaal gesproken kan onze gids wel wat vertalen maar die vindt stappen maar niks "you guys waste your time!". Communiceren kan dus niet, maar een ding begrijpen ze wel: papier, schaar, steen, een prima bezigheid als je toch niet kunt praten!

Na Jelle's verjaardag hier gevierd te hebben gingen wij richting Mt. Kailash. Geluk bij een ongeluk konden wij die dag daarvoor niet rijden door pech, maar goed ook, want in plaats van 6 uur bleek het 20 uur te zijn voor onze auto! De meest gruwelijke bergpassen, de radiateur die tien keer ontplofte waren de oorzaak hiervan. Dolgelukkig dat we dit overleefd hadden gingen het laatste stukje over asfalt, ineens begon het enorm te stinken in de auto en beschuldigend keken we mekaar aan. Maar 't kwam uit de motor, acceleratie-olie op, sta je dan, 12 uur 's avonds in de vrieskou. Na flink te zijn afgezet konden we toch gesleept worden naar 't hotelletje bij de berg waar we zouden gaan hiken.

Mt. Kailash is de heiligste berg in Tibet voor vijf religies: Hindoeisme, Buddhisme, Jainisme, Ayyavazhi en Bön. Voor de Hindoes bijvoorbeeld is het het domein van hun god 'Shiva; de vernietiger en hervormer'. Elk jaar komen duizenden pelgrims naar deze berg om de 'Kora' te lopen: een wandeling van 52 km om de heilige berg heen, deze wandeling moet 13 gelopen worden, of maar 1 keer in het heilige jaar wat eens in de 12 jaar is. Het laagste punt van de hike is 4600 m. en het hoogste punt 5700 m.!

Nadat de auto weer gerepareerd was begonnen wij ook aan onze "Kora", we hadden veel geluk met het weer, een lekker zonnetje stond aan de strakblauwe hemel en gewapend met wat stenen voor de zwerfhonden begonnen we aan de hike. De eerste dag zou een eitje moeten zijn maar 't was toch vrij pittig, zeven uur lang op grote hoogte heuveltje op, heuveltje af. We mochten echter niet zeuren want wij konden tenminste gewoon lopen, sommige pelgrims doen er namelijk maar liefst drie weken over: om de meter knielden ze en gingen languit op de grond liggen en doen zo de hele Kora. Moe maar voldaan bereikten we na 25 km het Guesthouse, met een lekker bakje noodles en na een potje boere-bridgen gingen we onder de wol. Gelukkig kregen we wat extra dekentjes want de temperatuur was maar 3 graden in onze kamer. De volgende morgen stond de wekker om 6 uur: nu begon het echte werk, de klim naar de top van 5700 meter. Guus werd helemaal kapot wakker (wat hoogstwaarschijnlijk niet kwam door de 5000 meter waarop we sliepen) en moest stap voor stap vechten om boven te komen. Voor de andere twee was het uiteraard ook geen makkelijke opgave, zwart voor de ogen bereikten we stapje voor stapje de top, ondersteund door neuriende en zingende Tibetaanse pelgrims die moeiteloos de berg op buffelden, wat versierd was met Tibetaans vlaggetjes, helaas had de camera het door de kou begeven.. Deze eerste vier uren waren zwaar, de zeven uren daarna was gelukkig allemaal naar beneden door de vallei, uiteindelijk hebben we onze eerste Kora - nog twaalf te gaan - volbracht!

Hierna ging onze reis verder richting het oosten naar Mt. Everest Base camp. Door alle problemen met de radiateur hebben zijn we eerst maar richting Lhasa gegaan omdat het risico te groot was dat de radiateur het echt begaf. De weg naar Lhasa was eigenlijk hetzelfde als voorheen: prachtige landschappen, 25 km/h gemiddeld, om het half uur stoppen om te laten afkoelen en steeds over gravelwegen of offroad.

Het starten van de motor in de morgen was altijd spannend en ook het rijden onderweg was hopen dat hij niet zou ploffen. Echter onderweg kregen we door een wegwerker wel een extra joker toegereikt: zijn tip was om sigaretten in de radiateur te gooien, "hij zal wel het weten..", en ja hoor: de radiateur stopte met lekken! Met meer peuken dan ooit tevoren vervolgden wij onze route. Wij dachten zelf ook creatief te zijn door een natte handdoek op de radiateur te leggen tijdens het rijden, dat resulteerde helaas in dat de handdoek verwikkeld raakte in de propeller en de distributieriem (geen onbelangrijk deel van de motor), maar die konden we er gelukkig weer enigszins uit wrikken.

Na vijf dagen bereikten wij de een na grootste stad van Tibet, Shigatse, hier is sinds het jaar 1447 het klooster Tashilhunpo gevestigd, dat eeuwen lang de zetel is geweest van de Panchen Lama. Het is een klein dorp waar monniken leven en college volgen met een aantal tempels in het complex, waar wij een middag rond gelopen hebben. 's Avonds zijn wij met zijn drieen nog naar een Tibetaanse bar geweest, bar/theater/concert/cabaretshow, ik heb eigenlijk geen idee wat het was maar het was geweldig! Traditionele Tibetaanse dansvoorstellingen werden afgewisseld met artiesten en dan was het ineens weer een dansvloer waar iedereen in grote kringen dansten en wij de pasjes met moeite probeerde te volgen. Een Chinees/Tibetaans gewoonte is om gasten alles aan te bieden wat je maar kan, dus meestal werden we van de ene tafel naar de andere gesleept om vriend en familie van iedereen te ontmoeten en samen te proosten.

Geplichtsgetrouw stond onze gids 's morgens weer aan ons bed met zijn welbekende "Stand up guys, we have to go" en na een rustig ontbijtje gingen we naar Lhasa. En we zijn er gewoon, tijdens de reis in West-Tibet leek Lhasa af en toe een onmogelijke bestemming maar sigaretten en een-seconde-lijm hebben ons er doorheen gesleept.

De komende dagen zullen wij in Lhasa het welbekende Potala Palace bezoeken en op fietsjes de vele monasteries bekijken. Daarna gaan we rustig aan naar de zuidoostelijke provincie van Yunnan.

Groeten!

Guus, Jelle & Jelmer.

Ps: Het posten van het vorige verhaal via Peking, Nederland en Borneo bleek geen groot succes: die wordt snel bijgewerkt met foto's.


------English Google/translate -------

(Guys: I'm sorry, I typed the entire story in English as well but now its gone! dammit, I just post the uncorrected story here, if you like some proper English please let us know. We've no idea if anyone is actueally reading it, if so, we can keep that in mind..)

The last weeks we FOUND U.S. top 4500-meter sea level, has on roof of the world. That message carried from Lhasa, the State capital, Written, and is a small wonder that Sun is, the last weeks are our radiator (cools the car) from dozens Style SUPPORTING DOCUMENTS ARE geknald, virtually all ARE REPLACED tires, the vehicle started often fit after one hour try but wonder top wonder have we had met! Fair is yes, we ARE from the most wonderful areas around fruition and have nice Things happened.

From Kashgar, in Xinjiang, by the REASON WE WOESTIJN Yecheng sick, have a starting point of the infamous road 219: "Along this road unpaved many foreigners have died in the past" says the Lonely Planet. Fortunately, our mechanic in Kashgar we ENSURE THAT OUR repaired radiator certainly no problem to Support would one care less. Road 219 is approximately 2300 km long and 1900 km such it is onverhard have been any way from the West-Tibet and goes along the borders of Tajikistan, a small piece of Afghanistan, Kashmir (India and Pakistan) and finally along Nepal . En route there are to the FULLEST hundred kilometers villages with a few restaurants, especially in LIFE was monitored by pull vrachtwagenverkeer on this route, away from nothing. We probeerden us Sun fully possible to have on-preparation risicovolle most part of the journey, many resources (water and drinks), which subsequently was actually not necessary and one car in top condition. Our guide had itself Appointed to our persoonlijke Buddha so we could actually nothing happen, we dachten ..

After one night in Yecheng Started We will finally rise to three quarters Came climbing we know that the radiator was leaking Sun like a basket, with pain and effort and often stop to m at SUPPLEMENT bereikten we did next town. The Men in Ku Di, the village, who squeezed glue on the holes and Carefree REASON WE further. Unfortunately had to have one half hour again and get back, we WERE. The accute problems in the radiator sent to by the height, giving involves water already at 85 Degrees cooking and the pressure being too great, feels that this was so out pops ARE SUPPORTING DOCUMENTS. Then you decide you have closed welding apparatus, or as a spot that can not stop you there just to glue on: then he DOES 't worth again for a half hour! SINCE WE ARE constantly high plateau have had U.S. 2300 km long to have half hour Stopped at the car left to cool, Sun needed the radiator at SUPPLEMENT and have a stunning average speed of at most 25 km / h was reached. Enjoying the beautiful landscapes zaten we therefore largely with klamme hands in the car, Hoping that our radiator again would not explode.

From Ku Di Polls we CONTINUE TO 35 Mile City, the first fitting was 4800 meters but offers no problem on. Are they still underway one cock uitgekozen for the lunch and we trick a course Slaughtering of the local chef had in roadside restaurant. The next day starts the route to be that we draw hadden Expects: broad slopes, with here and there that karrensporen, the manager may exercise any trace HE CHOSE zal follow. There is but one way, but the Sun is worthless offroad that is relaxed. Have been or: the car to vibrate barley and beech on the gravel road, or "fairly quiet offroad driving and occasionally plafondkoppen contact the lumps in your trail. Does the route from our beautiful landscapes, no tree bekennen, high peaks, plains and irreparable eindeloze reverse some game against the road, Tibetan GOAT, birds, beautiful here! En route the radiator exploded and regular course again, despite all the stops, but patience is being esta again topped clusters and the holes that we are not too high ARE zodat we enabled by.

Evenings Come on, we in 'Death Valley', a village with five HOUSES and we able to stay there happily. Sleeping DOES here only because no one on 5000 meters altitude is located, very comfortable and it has not. Our guide has itself at that time completely to the overgegeven hoogteziekte: top the 4500 meters worth HE not a word more and bursting with Headaches should HE one overgeven Style. One individual of all three and also has symptoms of hoogteziekte: zakt Legs by de way, not able to sleep, koppijn, sick HIS, but consisted of hoogteziekte being in all Shapes ontkend; 'zal wel de long journey from irreparable harm or something gegeten Probably .. '.

The next day after being little sleep the journey Continued. By the cold and altitude will not start the car but fortunately they each know that there are tricks for: boiling water, dieselpompje, anti-freeze in the air filter and pocket half an hour he goes again. The next day the tank tracks have wonder wonder the top well, but we have had from poor road surfaces have a flat tire, two opposite, but luckily the one I wish we all left to re-repair.

Evenings Come on in, we Ali, one of the larger towns in West Tibet, here being Guus HIS birthday celebrations and Ali overtreft our wildest forecasts. Ok: do is be a bit more modern than we hadden Expects, really sorry, but they each have there is a great karaoke bar! Zhang Yung, our guide, takes the microphone in hand and zingt multiple numbers for Guus HIS birthday, HE goes completely loose, WHILE HE Mostly slaapt normal and is very quiet.

From Ali, we go towards the ancient capital of West Tibet: Zhanda. Er, actually lies asphalt from Ali but sick Zhanda we ought to go from off-road 219. Now that we have conscience. Deep blubberpaden with steep mountainsides beside it, multiple passes of 5000 m and 180 km long. The following visits tomorrow, we have ancient palace, located in a mound with beautiful temples there. Was told that we only have 6 hours were sick Mt. Kailash, the holiest mountain in Tibet, so for an hour or three REASON WE ARE on the side. Unfortunately after a half drive the radiator exploded again but now he was really more places to leak. Crazy like a REASON we returned and evening was again ordered to HE. Also Jelle's birthday was this evening applicable in the karaoke bar to celebrate. Small bars with lively tunes and all the Tibetan People Dancing in kringetjes, including U.S. and almost every table has a servant of the beer you bijschenkt in shotglaasjes. The People of the seven in this kind of pubs HIS tegengekomen also not able to speak English, can normally be our guide who Translation but the steps will find nothing but "you guys waste your time", can not communicate, but understand one thing they each have: Paper, Scissors, stone, a great activity if you empowerment Bank in talking!

After Jelle's birthday is celebrated here to have U.S. Polls towards Mt. Kailash. Luck at one accident konden U.S. the day before not drive by bad luck, just as well because in place of 6 hours 20 hours has proved to be safeguards for our car! The most gruwlijke bergpassen, the radiator exploded ten keern WERE THE CAUSE of this. We are overjoyed that they hadden overleefd Polls have no piece over asphalt, has suddenly started the huge smelly in the car and we looked accused each other. But 't Did from the car, acceleration in oil, then you Sta, 12 o'clock at night in the freezing cold. After considerable to HIS afgezet konden we toch be towed sick 't hotel at the mountain where we WERE going trekking.

Mt. Kailash is the sacred mountain in Tibet for five Religions: Hinduism, Buddhism, Jainism, and Bön Ayyavazhi. For example, the Hindus have been had domain hun god Shiva, the destroyer and reformer. Each year thousands of pilgrims irreparable TO THIS mountain to the 'Kora' to walk: a walk of 52 km at the holy mountain go, This walk should be decreased 13, or only 1 time in years that was once sacred in the 12 years. Has lowest point of the hike is 4600 m. and the highest point 5700 meters!

Once again the car was repaired Started U.S. also to our "Kora", we hadden much luck with weather, a nice sun stond aan de strakblauwe heaven and armed with that stone for the stray dogs Started seven of the hike. The first day would one egg SHOULD HAVE BEEN but 't was toch free spicy, SEVEN long hours at great height on hillock hillock off. If nowadays we do not worry because at least U.S. konden just walking, some pilgrims do their fact no less than three weeks over: at the meter and go kneel shifted languit Liggen to the ground and do the whole Sun Kora. Tired but satisfied we bereikten to 25 km from Guesthouse, with a nice cup noodles, a pot farmer Bridgen Polls seven under the wool. Fortunately we got that extra dekentjes because the temperature was only 3 Ranks in our room. The following morgen stond de alarm clock at 6 am: have now started the real work, the climb To The Top of 5700 meters. Guus was fully awake Destruction (Did not that unlikely from the 5000 meters where we sliepen) en moest step by step, Fighting for the top to escape from it. For the other two were obviously no Easy task, black for the Eyes bereikten we step on the top step, aided by neuriende and singing Tibetan pilgrims worth buffelden the mountain, which was adorned with Tibetan flags, unfortunately, had the camera from the cold GO .. This first four hours WERE Seriously, the SEVEN hours later was happy all sick downstairs from the valley, ultimately we have our first Kora - a dozen more to go - volbracht!

After our trip sion further direction from east sick Mt. Everest Base Camp. By all problems in the radiator, first we have ARE, but the direction of Lhasa has since gone to great risk was that the radiator was actually traveling. The road was really sick Lhasa SAME as before: 25 km / h on average, to have half-hour stop to allow to cool and continue over gravelwegen or offroad. Does Starting the car in De Morgen was always exciting and also has drive was on clusters that HE would not flop. HOWEVER, we got underway from a well eliminate one extra wildcard toegereikt: Are cigarette tip was in the radiator to throw, "HE zal wel have to know .." and yes hear: the radiator stopen with holes. With more then ever butts Persecuted WE de route. We dachten also exercise creative HIS by a wet towel on the radiator to establish During the drive, which unfortunately resulteerde that the towel raakte involved in the propeller and the distributieriem (no insignificant part of the car) but we konden er happy again slightly from shock.

After five DAYS WE bereikten the second largest city of Tibet, Shigatse, there has been since year 1447 Tashilhunpo monastery was established, that long centuries the seat was to have had of the Panchen Lama. Has one small town where monks life and lectures with a number of temples to have complex, where one afternoon around U.S. have fallen. Evenings ARE WE ARE with three more for a Tibetan to have had bar, bar / theater / concert / cabaretshow, I get really Have no idea what was it was great! Traditional Tibetan dance performances were interspersed with artists and that would have once again a dance floor where everyone danced in great circles and the U.S. passes with difficulty, attempted to follow. One Chinees / Tibetan custom is to all guests to offer but what you can, between mostly we were one of the table To the others dragged my friend and family from everyone at Encounter and compacted to toast.

Geplichtsgetrouw stond guide our Morning back to our bed with HIS famous "Stand up guys, we have to go" and after a relaxing breakfast we Polls sick Lhasa. And we are works properly, during the trip seemed to Lhasa, and then an impossible landing but cigarettes and a-second-adhesive have dragged us pull through.

The next few DAYS WILL WE in Lhasa was famous Potala Palace and views on the many monasteries bikes available. After that we calmly TO southeastern province of Yunnan.

Greetings!

Guus, Jelle & Don.

PS Do Items from last story from Beijing, Canada and Borneo proved no great success: the rapidly being bijgewerkt with pictures. If this story is also irreparable Mon rapidly as possible the pictures ..